.

 

MALATYALI TURAN EMEKSİZ LİSESİNİN 12 EYLÜLDE İSMİ DEĞİŞTİRİLDİ. TURAN EMEKSİZ'İN ÖLÜM YIL DÖNÜMÜN DE İSMİ İLE ANILAN LİSEYE TEKRAR İSMİNİN VERİLMESİ MALATYALILARI VE BULUNDUĞU BÖLGEYİ MEMNUN EDECEKTİR.

SAYIN GÜRKAN BİR ADIM ATMALI.

 

               Turan Emeksiz (1940, Gündüzbey - 28 Nisan 1960, İstanbul), Demokrat Parti tarafından önerilen Tahkikat Komisyonunun kurulmasına dair kanunun kabul edilmesi üzerine 28 Nisan 1960 sabahı İstanbul Üniversitesi bahçesinde düzenlenen protesto mitingi sırasında öldürülen üniversite öğrencisidir.

             Üniversite öğrencilerinin düzenledikleri bu miting sırasında, polislerin okul bahçesine girmeleri üzerine olaylar büyümüş ve Beyazıt Meydanı'na kadar genişlemiştir. Bu sırada polisler tarafından öğrencilere ateş açılmış ve Malatya doğumlu Orman Fakültesi öğrencisi 20 yaşındaki Turan Emeksiz öldürülmüştür.

          Memleketi Malatya'da ismi bir caddeye ve bir liseye verilmiştir. Ancak 12 Eylül 1980 darbesi sonrasında bu caddenin ismi Milli Egemenlik Caddesi, lisenin adı ise Malatya Lisesi olarak değiştirilmiştir.

               Caddenin adı yoğun istek üzerine 2013 yılında yeniden Turan Emeksiz yapılmış ancak, Lisenin adı Malatya Lisesi olarak kalmıştır. Şimdi bu talep hala devam etmektedir.

             İsmi malatya lisesi olarak devam ediyor binlerce mezun veren turan emeksiz lisenin adı tekrar verilmesi Malatyadan memnuniyetle karşılanacaktır.

Bu haber okuyan Sayın Gürkan harekete geçeceği düşünülüyor.

Haydı Malatya bir kampanya başlat  Turan emeksiz ismi tekrara verilsin..

 

TURAN EMEKSİZ

 

Bir yürüyüş eylediler sabahtan

Ilgıt ılgıt kan gider loy loy!

Dayan dizlerim dayan!

Ağla gözlerim ağla!

Namlu puşt olmuş, atayağı puşt.

Yine düşman elindeydi vatan

Bir oğul çıktı Malatya'dan:

Anası Yılmaz çağırırdı

Haram süt emmemişti anadan.

Ve Beyazıt derler bir büyük alan

Düşman sarmıştı sağı solu

Düşman çok, cephane yoktu.

Yetişmemişti daha Cemal Paşa kolu

Amandı el aman!

Tank paletleriydi alanda dönen

Kusan namlularda, kalleş ölümcül

Ve vuran ve kıran ve haykıran

Malatyalı şöyle baktı bir

Ana baba günüydü her hal

Her yönde toz duman!

Vay anam vay!

Bu belalı başınan

Kime ne diyem

Kime ne diyem

Nerelere gidem

Ya derdime derman

Ya katlime ferman!

Başı daralınca Yılmaz'ın

Baktı atacak taşı yoktu

Baktı eli durmuş, ayağı durmuştu

Vurulmuştu.

Çıkardı yüreğini kan içinde

Çarptı kötünün kafasına

Hay bu nasıl devran?

28

Nisandı

Yavri

Hey!

Ham

Meyveyi

Kopardılar

Dalından.

 

Enver GÖKÇE