Muharrem yassı matem orucunun 10. Günü Matem dir bugün Kerbela' nın kana bulandığı gün. Ailesinin sevdiklerinin, canı pahasına mücadele den vazgeçmeyen, baş eğmeyen, Şahı Merdan Hüseyin in Zeynep Ana'nın şehit edildiği, kadınların, çocukların şişlendiği, kafaları kesilerek atlara çiğnetildiği günün adıdır bugün.

Malatya PSAKD Şube başkanı Latife Ulutaş yassı matemde yezit ve Muaviyeye lanetler okurken  üzüntülerini acılarını bu şekilde dile getirirken yaptığı açıklama da “ Değerli canlar……..Kerbela zalime karşı mazlumun, haksızlığa karşı haklının tarih boyunca devam eden destansı örneklerinden  biridir.

           Yezit iktidarı eline almış bir diktatör, Hüseyin ise zalime boyun eğmeyen bir devrimci dir.70 kişilik bir aile 30 bin kişilik bir orduya direnmişti.  Zulme karşı çıkanların payına ölümler ve işkenceler düşmüştür.

 Bütün ülke Yezit ve onun bir avuç yandaşı tarafından talan edilmişti.

            Hırsızlık ve yolsuzluk alıp başını gitmişti. O sarayında zevk ve sefa içinde yaşarken bir yandan da din sömürüsü yaparak iktidarını sürdürmeye çalışıyordu. En büyük rahatsızlığı İmam Hüseyin'di.

Çünkü imam Hüseyin mazlum halktan yanaydı.

Zulme ve sömürüye karşıydı. Adaleti savunuyordu.

Şatafata büyük öfke duyardı.

Yoksul halkın emeklerinin bu şekilde harcanması onun vicdanını yaralıyordu.

 Yezit herkesi kendi gibi bildiği için satın alamayacağı insanın olmadığına inanıyordu.

Yezit Hüseyin'in kendi kirli iktidarına biat etmesini istiyordu.

Önce Hüseyin'i satın almayı denedi.

Hüseyin teklifi kabul etse dönemin Yezit'ten sonraki en zengin insanı olacaktı. Ama o asla kabul etmedi. Yoksul halkı düşündü.

Her milletten ve inançtan ezilenleri düşündü.

 İşkenceleri düşündü. Zulmü düşündü. Bunu kabul edemezdi.

Ne pahasına olursa olsun zalime biat edemezdi. Bu düzen yıkılmalıydı.

 Kufe halkının isyan çağrısına uydu. Yola çıktı.

Ama Yezid Küfe’yi teröre boğdu. Küfe halkını cinayetlerle ve tehditlerle sindirdi. Küfe Yezide boyun eğdi.

Kufe şehri Hüseyin'i yalnız bıraktı. 

Bunun utancını tarih boyunca yaşadı. Halkı Hüseyin'i yalnız bırakmıştı. Otuz bin kişilik ordunun karşısında ailesinden ve sevdiklerinden bir avuç insanla baş başa kalmıştı.

           Yezit ona mesaj gönderdi: "Bak gördün mü o çok sevdiğin halkın korkup seni yalnız bıraktı. Değer mi o zavallı mahlukatlar için ölmeye...Gel teklifimi kabul et..Bana biat et...Zenginliğin içinde yüzersin" Hüseyin tek bir an bile tereddüt etmedi. Tek başına da kalsa zalime boyun eğmeyecekti.  

               Ona göre zalime boyun eğen şerefini de kaybederdi. Boyun eğmedi. Ailesiyle birlikte zalime karşı dövüştü. Çocukları ve sevdikleri tek tek Kerbela toprağına düştüler.

              Hepsini teker teker toprağa gömüp koca ordunun karşısına cesaretle dikildi Toplu bir şekilde saldırdılar. Onu ok yağmuruna tuttular. Sonra da başını kesip gövdesini atlara çiğnettiler. Çocukları ve kadınları esir alıp çırılçıplak develere bindirdiler. Akılları sıra onları küçük düşüreceklerdi. .

               Hüseyin ve Zeynep Ana Kerbela'da gösterdiği cesaretle hangi dinden, inançtan ve milletten olursa olsun bütün bir insanlığa zalimlere karşı mücadelenin nasıl verilmesi gerektiğini gösterdi.

İmam Hüseyin ve 70 can, zalimin karşısında adaletin, doğruluğun, insanüstü iradenin ve direnişin sembolüdür.

               Maviye ile Şah-ı Merdan Ali, Yezit ile İmam Hüseyin arasındaki mücadele bir “iktidar kavgası” değildir. Bu mücadele mazlum ile zalimin insanlık değerleri için yaptığı mücadeledir. Zalim ve katil olan Muaviye ile Yezit, mazlum ve adil olan Şah-ı Merdan İmam Hüseyin’dir.

                 Zalim ve mazlum arasındaki savaş insanlık tarihi boyunca süre geldi ve devam ediyor. Günümüzde inancımızı inkâr edenler, inancımıza hakaret edenler  Gaze'de ırak'ta Suriye’de Maraş' ta Dersimde Çorum: da Malatya' da Sivas'ta Dünyanın dört bir yanında katliamları gerçekleştirenler Muaviye zihniyetinin devamcılarıdır.

             Eşitlik, özgürlük, adalet gibi temel insani talepleri ihlal eden ve tek kimlik yaratmaya çalışanlar karşısında, yürüttüğümüz laik demokratik Türkiye, Eşit yurttaşlık mücadelesi, Şah Hüseyin, in Zeynep Ana nın yezit'e karşı vermiş olduğu mücadelenin aynısıdır.

Bilinmelidir ki Muaviye ler Yezitler olduğu sürece, baş eğmeyen hüseyniler pir Sultan'lar da hep var olacaktır.

Canlar bu muharrem ayında çektiğimiz yas, tuttuğumuz oruçlar kabul olsun. Hızır yar ve yardımcımız olsun. Aşk ile.” dedi