Bu akşamki BİLSAM’ın konuğu İran konusunda uzman olan Hakkı Uygur’du.
Uygur’u ilzam etmemek için anlatımlarından kendi anladığımı söyleyeyim; Türkiye’de bir “İslam devrimi” gerçekleştiremediğimiz için Allah’a bin bir kere şükrettim!
Sizin anlayacağınız, kısacası bugünkü “İslami İran”, dış politikada tamamen ulusal çıkarlarını esas alan, İslami ve Şiiliği ise tamamen araçsallaştırmış olan bir ülke. İçerde ise, tam bir otoriter teokrasi.
Kendi halimize nasıl şükretmeyelim; düşünün ki seçimle işbaşına gelen Cumhurbaşkanı Ruhani, ancak bizim Binali kadar yetkili. Hemen, “eee... Bizimki gibi” demeyin, dahası var. Çünkü Dini lider (Hamaney) ise âlimler meclisi tarafından ömür boyu seçiliyor. Ve bu şahıs, aynı zamanda hem dini hem de dünyevi liderliği temsil ediyor. Her şey, yani devletin bütün ana caddeleri ona bağlı; Cumhurbaşkanına ise en fazla ara sokaklar bırakılmış!..
Bütün kötülükler Cumhurbaşkanına, bütün iyilikler ise Dini Lidere yazılıyor!..
Tam bir kabus!..
Bana sorarsanız, her şeye rağmen Türkiye oradan bin kat daha iyi!
Hiç olmazsa burada Cumhurbaşkanı resmen dini otoriteyi temsil etmiyor ve bir şekilde 5 yılda bir seçimle geliyor.
Dostlar, şu gerçeği bir kez daha tekrar etmek isterim ki; bir yerde ne kadar demokrasi varsa o kadar da İslam vardır, aynı şekilde, bir sistem de ne kadar antidemokratik ise, orada da o kadar şirk var demektir!..
Bu nasıl oluyor diyenlere, oturup tane tane anlatmaya hazırım.
******************
Cumhurbaşkanımız öyle demişse mutlaka doğrudur!
Cumhurbaşkanı Erdoğan, ’10 Aralık Dünya İnsan Hakları Günü’ münasebetiyle yayınladığı mesajda: “Bugün Türkiye, demokratik hak ve özgürlüklerin kullanılması noktasında tarihinde hiç olmadığı kadar rahat bir ülkedir.” demiş.
Hay hay... Bizler sayın cumhurbaşkanımızdan daha mı iyi bileceğiz? Her zaman olduğu gibi sayın cumhurbaşkanımız öyle demişse mutlaka doğrudur!
Her ne kadar bazıları KHK’ ları ve OHAL ’i sorun edinse de, ne demişler; nankörlüğün devası yoktur!!..
