Dün iş yerimize bir Bey Amca geldi.
Bir parça eşya aldı.
Şivesi bizim buralara benzemiyordu.
Amca nerelisin dedim.
''Manisa’nın, Soma İlçesinde yaşıyorum. Misafirliğe geldim.''
Oturdu, bir çay içtik.
Emekli biri olduğunu söyledi.
Somalı olması hemen bana o feci maden kazasını hatırlattı.
Somada değişen bir şey oldu mu?
'' Tam olmasa da yaralar sarıldı. Ama hiç bir şey giden sayısı dahi belli olmadığı canları geri getiremez.''
Hocam Devletin resmi olarak 301 kişi dedi.
''Maden Ocaklarında çalışan işçilerin çoğu, Doğu Karadeniz ve İç Anadolu ve Somanın çevre ilçe ve illerinde geldikleri için ölenlerin sayısını tam olarak bilmiyoruz.''
Ocaklar tekrar çalışıyor mu?
'' Evet çalışıyor.'' Peki, hoca Adalet yerini buldu mu?
'' Beklediğimiz Adalet olmadı.''
Nasıl yani '' ama her şeyden bir hayır vardır.''
Nasıl bir hayır dediğimde, '' olaydan önce ve sonrası arasında çok şey değişti.''
Değişen ne oldu?
''Olaydan önce maaşlar asgari ücretti. Yerin metrelerce altında, emniyetsiz bir şekilde, sağlıksız, karanlık koşullarda çalışıyorlardı. Yani kısacası diri diri mezara giriyorlardı.''
Şu an o madenlerde değişen ne oldu.
'' Bildiğim Koç Grubunun bir maden ocağı var. Yurt dışından getirdikleri Maden Mühendisleri ile çalışıyorlar. İşçilerin maşları 3000 liraya yakın maaş alıyorlar. SSK dolgundur. İşçi emniyeti için gerekli olan tüm koşullar sağlanıyor. Buna uymayanları birinci sefer uyarılıyor. 2. sefer uyarmaya gerek görmeden işten çıkarıyorlar.''
Peki, bu Koç Grubu bu önlemleri acaba 301 kişinin can kaybı olmadan öncede almış mıydı?
'' O kadarını bilmiyorum.
Her ne kadar giden canları getirmesek de, bundan sonra olası bu tür facialarda bu kadar can kaybımız olmayacaktır.''
Hocam keşke bu önlemler daha önce alınmış olsaydı.
Hoca çok büyük bir acı içerisinde idi.
Tüm ülkeyi duygulandıran göçük altında çıkarılan bir işçinin sedyeye alındığı zaman sedye kirlenmesin diye çizmelerini çıkarmaya çalışması olayı herkesi duygulandırdı.
'' Bizi de derinden yaralayan olay ise '' danışmanın '' işçi yakınına attığı tekmeydi. Düşene tek vurulmaz. ''
Hocam '' danışmanın tekmesi'' her kesimde olan insanın zoruna gitti.
''Eşlerini feci olayda, kaybeden kadınlar, çocuklarını alarak babalarının evlerine gittiler. Bir kısmına orada kalarak devletin kendileri için yaptıkları evlerde kaldılar.''
Hocamız kendisine ikram etiğimiz çayı içti.
Bu kısa ve anlamlı sohbet için hocamıza teşekkür ettim.
Sonuçta hayatımıza mal olacak tedbirleri önceden alırsak, olacak olayları az kayıpla atlatırız.
İşveren iş yerlerin de her türlü tedbiri almalıdır.
Devlet bunu denetlemeyle hükümlüdür.
İnsan sağlığından, canından üstün hiç bir şey olamaz.
