Dersim Ovacık'ta meydan gelen patlamada, Ayaz ve Nüpelda kardeşler öldüler.
Bu ölümün basit bir olaymış gibi hiç kimse üstünü örtemez.
Mayın patlaması, ya da başka bir patlayıcı olmasının çok önemi yoktur.
O patlayıcının orada ne aramasıdır.
Kim tarafından ne amaçla konulmasının, haklılık gerekçesi yoktur.
Kendinizi savunacak haklı bir tarafınız yoktur.
O iki günahsız çocuğun yaşamasında önemli bir şey yoktur.
Gün geçmiyor ki bir çocuk ölümü gelmesin.
Kirli savaşın bedelini günahsız çocuklar çekiyor.
Kendinizi, sadece bir kaç dakikalığına olsa da, Ayaz ve Nüpelda'nın ailesi yerine koyabilir misiniz?
Bu acıya dayana bilecek gücünüz olur, muydu?
Bu olay gibi yüzlerce olay oldu.
Olan giden günahsız çocuklara oldu.
Acısını unutmayan, Ailelere oldu.
Bahçenizde bir fidana zarar gelmesini kabullenmiyorsunuz.
Savaşın bedelini savunmasız, çocuklar, kadınlar, doğa ve doğadaki canlı hayvanlar çekiyor.
Adam yasak olmasına rağmen her gün kara mayın satıyor.
Bir tarafa Kara mayın satıyor.
Diğer tarafa Detektör satıyor.
Parasını kazanıyor.
Ölen çocuklar, sakat kalan çocuklar umurun da mı?
Kara mayınların kullanılması uluslar arası hukukta savaş suçudur.
Gün geçmiyor, '' esmer yüzlü''çocukların ölüm haberleri geliyor.
Çocukların oyun alanlarını savaş bölgesine çevirdiniz.
Ölüm hep bizim çocuklara mı düşüyor?
Ölüm bu çocukların, kaderinde mi var?.
Bu nasıl bir tanrı ki, bu kadar seyirci kalıyor.
Aziz Nesinin söylediği gibi;
''öyle bir ölsem, öyle bir ölsem ki çocuklar, size hiç ölüm kalmasa.''
Bu coğrafyada savaş sürdüğü sürece
Bu tarifi olmayan acı ne ilk oldu.
Nede son olacaktır.
