ve
" KİMSEYE ETMEM ŞİKÂYET, AĞLARIM BEN HALİME
TİTRERİM MÜCRİM GİBİ, BAKTIKÇA HALİME"
Şarkısını söylemeli.
Bilmeyen yok.
Bir şarkı vardı. "Beraber yürüdük biz
Bu yollarda / Beraber ıslandık yağan yağmurda" diye.
AKP'li döneme damga vurmuştu.
Aradan zaman geçtikçe, roller değişti
AKP birlikte yürümeye söz verdiği halkla yürümedi.
Yağan yağmurda söz verdiği halkı açıkta bıraktı, kendileri saraylara sığındılar.
Eskinin mazlumu tartışılmaz bir güç olmuştu.
Kurduğu partinin;
İsmindeki Adalet ve kalkınmadan eser kalmamıştı.
Ülkede Adalet "mumla aranır" hale geldi.
Kalkınma bir kaç aileye, kişiye, firmaya nasip oldu.
"3 Y" demişlerdi.
Neydi onlar?
Yolsuzluk.
Yoksulluk.
Ve
Yasak.
Ne olacaktı?
Yok edilecekti.
Yok edilmedi. Aksine;
Yolsuzluk büyüdü.
Yoksulluk arttı.
Yasak yaygınlaştı.
Kimsenin ne okuduğuna bakılmayan bir döneme girildi.
Biri, şiir okusun okumasın, pankart açsın açmasın, dilekte bulunsun bulunmasın, hakkını istesin istemesin; "Zülf-i yare" dokunmuşsa, ya dayak yer oturur, ya da hapishaneyi boylar.
AKP inandırıcılığını yitirdi.
Ekonomiyi, Siyaseti, Sağlığı, Eğitimi yönetemez oldu.
İktidar, halkın seçtiği temsilcilere cevap veremez hale geldi.
Yalan ve inkâr AKP iktidarının tek ve vazgeçilmez seçeneği.
Ülkenin, dünyada dostu kalmadı.
Afrika'daki "Aşiret Devleti" konumunda olan Ruanda dahi Ülkemizle yapacağı sözleşmelerde "Saydamlık istiyoruz" diye
Koşul öne sürüyor.
AKP Genel Başkanından tutun en alttaki yöneticiye kadar hiç birinin "Ey falan. ey filan " diye gürleyecek hali kalmadı.
Artık meydanlar dolmuyor, gümbür gümbür ses çıkmıyor
İl. ilçe kongreleri dahi coşkuyla yapılamıyor.
Bu duruma düşmüş bir Siyasi partinin şarkısını değiştirmesi gerekmez mi?
Gerekir ama nasıl bir şarkı olmalı?
Diye derin derin düşünürken, Bize dar zamanlarda "Hızır" gibi yetişen "Edebali" dediğim dostum. İmdadıma yetişti.
"Şu şarkının tam zamanıdır AKP için."
"Kimseye etmem şikâyet, ağlarım ben halime.
Titrerim mücrim gibi, baktıkça istikbalime."
Bir de bestelenmiş durumuyla okudu.
Ne kadar yakışıyor
