Dostum, dostum güzel dostum
Bu ne beter çizgidir bu
Bu ne çıldırtan denge
Yaprak döker bir yanımız
Bir yanımız bahar bahçe.
Hasan Hüseyin Korkmazgil.
Öyle bir ülkede yaşıyoruz ki kimimiz her gün milyar dolara, milyar dolarlar katıyoruz; kimiz ise çöpte ve Pazar artıklarından beslenmeye çalışıyoruz.
Bir yanımızda sonsuz demokrasi; bir yanımızda otokrasi var.
Bir yanımız nitelikli, niteliksiz işsizler ordusu, bir yanımız birkaç maaş alan ayrıcalıklılar sürüsü.
Bir yanımız ihale alır, bir yanımız onlara çalışır. Bir yanımız avucunu yalar.
Bir yanımıza din iman verilir, bir yanımız han ve hamamlar götürür.
Bir yanımız çalışır fabrika yapar, bir yanımız onları satar. Buna da liberal ekonomi derler.
Atatürk’ün kurduğu ülke böyle mi olmalıydı? Atatürk’ün ülkesi şimdiye kadar, sanayi devrimini neden tamlayamadı?
Atatürk’ün ülkesi 98 yıldır neden demokrasiyi bir türlü yakalayamadı?
Biz bütün bunları hak ettik mi?
Biz her zaman başka ülkelere imrenmek zorunda mıyız? Kapıları açsalar bu ülkede insan kalmayacak.
Batılılaşıyor muyuz, Ortadoğululaşıyor muyuz, bilmiyoruz.
İngiltere merkezli The Economist’in hazırladığı Demokrasi Endeksi’nde Türkiye sınıfta kaldı. Türkiye, 167 ülkenin yer aldığı listede 110. sırada kendine yer bulabildi.
Türkiye, 2019 Hukukun Üstünlüğü Endeksi'nde (Rule of Law Index) 126 ülke arasında 109'uncu sırada yer aldı.
Dünya Ekonomik Forumu tarafından yayınlanan 'Eğitim Kalitesi 2018' isimli rapora göre Türkiye, 137 ülke arasında 99'uncu sırada yer aldı. Bununla birlikte Katar, Malezya, Endonezya, İran ve Pakistan'ın eğitim sistemi Türkiye'nin önünde yer alıyor.
Amerika’nın Sesi’nin haberine göre Türkiye, geçen yıl olduğu gibi bu yıl da “Özgür Olmayan Ülkeler” kategorisinde yer aldı.
Türkiye son 10 yılda dünya genelinde özgürlüklerin en çok gerilediği ikinci ülke oldu. 10 yılda 31 puan gerileyen Türkiye'nin önündeyse 32 puan kayıpla Orta Afrika ülkesi Burundi yer aldı.
Bunları biz hak ettik mi?
Bundan tam yedi ay önce yani eylül ayı içinde Malatya’nın Yeşilyurt belediyesinde bir şeyler oluyor. Malatya Yeşilyurt belediyesi Almanya’ya 45 tane özenle seçilmiş insan gönderiyor. Gidenlerden iki tanesi geliyor 43’ü ise bir daha gelmiyor.
Güya Yeşilyurt Belediyesi'nin ‘Çevreye Duyarlı Bireyler Yetiştirmek Projesi’ için bu insanları yetiştirmek amacıyla gönderiyor.
Gidenler bir daha dönmediklerine göre bunlar mutlaka sığınma hakkı istemişlerdir. Yani iltica talebinde bulunmuşlardır. İltica talebinde bulunmak için ülkelerinin aleyhinde ellerinde delillerinin olması gerekir. Yani bir yerlerde aranan, örgüt üyeliği gibi bir suçtan aranmaları gerekir. Aksi takdirde iltica talepleri kabul edilmez ve geri gönderilirlerdi.
Yedi aydır bu insanlar yurt dışı edilmediklerine göre Türkiye’de bir örgütsel suç işlediğine dair belge mutlaka sunmuşlardır.
Peki, Almanlara iltica edebilecek kadar suça bulaşmış bu insanlar, nasıl yurt dışına çıkmalarına müsaade edildi.
AKP’ li Yeşilyurt Belediyesi bu olayı sır gibi saklamış ve kimseye duyurmamıştır. Ancak geçen hafta, Malatya Yeşilyurt CHP’li meclis üyeleri Günnur Tabel, İsmail Aydın ve Önder Öztürkoğlu, geçtiğimiz yıl Almanya'ya yönelik planlanan bir gezi için gönderilen 45 kişiden 43’ünün geri dönmediği iddialarını içeren yazılı bir soru önergesi veriyorlar.
Kimseden tık yok. Önergeye sonradan cevap vereceğiz deyip yatıştırıyorlar.
Tabi bu önergeyi veren meclis üyeleri komisyonlardan kovuluyorlar.
CHP, Yeşilyurt belediye meclis üyeleri, muhataplarına soruyorlar. Diyorlar ki:
"1) Bahse konu dernekle imzalanan protokolün içeriği nedir?
2) Belediyemizin gerek bu şirket ve gerekse de bu dernekle bağı nedir?
3) Bu geziden iki belediye elemanı dışındaki 43 kişinin ülkeye dönmediği doğru mudur?
4) Eğer dönmüşlerse de giriş-çıkış yapanların tam listesini görmemiz mümkün müdür?"
Belediye Başkanı Çınar, soru önergesini yazılı olarak yanıtlayacağını bildiriyor, halen suskunluğu devam ediyor.
CHP genel Başkan Yardımcısı ve Malatya Milletvekili Veli Ağbaba basın açıklaması ile bu olayı ayrıntıları ile anlatıyor. Âmâ halen kimseden ses çıkmıyor.
Bir de bu olaya tersten bakalım. Eğer CHP li bir belediye böyle bir karanlık işe aracılık etmiş olsaydı, İktidar medyası bunu nasıl değerlendirir, nasıl bir politika izlerdi varın siz düşünün.
Şair ne güzel demiş, bir yanımız Bahar bahçe, bir yanımız ise yaprak döker. Biz bunları gerçekten hak ettik mi?
