YETER
Ne zaman sönecek bu müzmin ateş
Bağrını kavurup yaktığın yeter
Kendinle arada eylesen hoşbeş
Kurduğun düşleri yıktığın yeter
Yüreğinde elem gözlerinde nem
Bırak esiversin gönlüne meltem
Bitsin bu kederin bitsin bu matem
Simsiyah yazmayı taktığın yeter
Ömürün yaprak döktü bohçanda gazel
Yaşamak içindir ebed ve ezel
Bu hayat çok tatlı güzel mi güzel
Gayri dargın dargın baktığın yeter
İsterse benimle açılsın aran
Onulmaz bilirim kalpteki yaran
Teselli edecek yok mu hatıran
Uğruna göz yaşı döktüğün yeter
Kukumav misali susma ne olur
Suratı düşürüp asma ne olur
Selamı sabahı kesme ne olur
Bu canı acıtıp sıktığın yeter
Bedenin burada yüreğin sürgün
Kuşatmış başını elemle hüzün
Gülşeni yaşamdan koptun büsbütün
Dünyanın kahrını çektiğin yeter!
Handan UÇAK TUNCA
