Havada bulut, gökte sis, yüreklerde öfke var. Kurtlar kan kokusuyla ayılmışlar. Başkent kan revan içinde. İnsanların, sevdikleri, aşkları, evlatları, anaları, babaları, kısacası insanlığa dair ne varsa param parça sergilenmiş, Ankara sokaklarında. Kim bu katliama emek verenler, insandan azma azgın yaratık olanlar. Kim kimi öldürüyor ey kör karanlık.
İnsanlar ölüyor benim memleketimde. İnsanlar ölüyor Ankara’nın merkezinde, Sur’da, Cizre’de, İdil’de, Sultanahmet’e, Reyhanlı’da, Suruç’ta, Diyarbakır’da ve Ankara gar meydanında oluk oluk kan akıyor, benim kanım akıyor, görüyor musun?
Kimi şehit, kimi gazi, kimi bekâr, kimi bir evin bodrumunda sesiz ve sedasız ölüp gittiler. Giderken de bizden, yani hepimizden bir şeyler kopararak alıp gittiler.
Durdurmak gerek ölümleri. Bir şeyler yapmalı. Sen, ben, o biz, siz onlar ve ötekiler,hep beraber bir şeyler yapmalıyız.
Her doğumun sonunda ölüm, her savaşın sonunda barış vardır. Mademki sonu barış,neden hemen şimdi değil.Daha kaç can istiyorsun ey ölüm tanrısı,tanrıçası .
“Yurtta barış,cihanda barış “ diyen diller ne büyük söz etmişler değil mi? Laik bir düzen kurmalıyız demişti o yüce insan.Siz o sözü küçümsediniz değil mi? Oysaki mezhepçilik ile laiklik arasında ince bir çizgi vardı.İşte onu yok ettiniz.Bu anlayış bizi içimize kapatır dediniz.Biz içimize kapanmayıp dünya devleti olacağız ve bir dünya lideri yaratacağız ,dediniz değil mi? Peki bir dünya devleti olabildiniz mi? Sonuç bir Arap devleti oldunuz değil mi? Dünya senden soyutlanmış,sen dünyada ayrı şerefli bir yalnızlık yaşıyorsun.Bu yalnızlık sizi,bizi yani hepimizi nerelere sürükler inanın ben de bilmiyorum.
Biz bir elin parmakları gibiydik. Kimimiz, Kürt, Kimiz Türk, kimiz Alevi, Kimiz Sünni idik. Senin anlayacağın kimiz dayı yeğen, kimimiz kirveydik. Birileri bir yerlere tırmansın diye şimdi biz birbirimizi yiyen aklı alınmış, beyni çalınmış yaratıklara döndük
1
Karanlığın koynunda doğmuşlardı
Amerikan sütüyle emeklemişlerdi
birileri hep katleder güzellikleri
kara tablo neden ağlatır anaları
Kimdi bu güzelliklerimizi katleden canavarlar. Kimdi Atamazın kurduğu binanın temel taşlarıyla oynayıp ülkeyi bir enkaz yığınına dönüştürmek isteyenler. Kimdi halkı ayrıştırıp çatıştırıp imha etmeye çalışanlar. Halkım bunları görüyor musun?
2
Yavrular öğütülür
yel değirmenlerinde
belki bir kavgaya tanık olmadan
Belki bir sevgilinin eline eli değmeden
kuzular kaybedilir
kurtlar sofrasında
Bu kurtlar ki kana doymaz, mala doymaz acayip şeyler, ama kimse bunları görmez. Toplum ise dil bilmez, göz görmez,okur yazar olmaz,cehalet içinde devinip durur işte.
Gelin hep beraber bağırlım. Diyelim ki “Yurtta sulh; cihanda sulh.”Diyelim ki savaşlar olmasın, barış hemen şimdi. Diyelim ki “Laiklik ne kadar büyük erdemmiş. Biz bunu şimdi anladık. Kadınlarımız köle pazarında satılmasın, kafalar kesilmesin, bombalar patlamazsın, sözün kısası insanlık ölmesin.
