Son KOBANE protesto eylemlerinde 40 kişi can verdi. Öfke aşırı derecede birikmişti. Bilindik metotla insanların üzerine ateş ettirildi. Bu torpilli katiller böyle dönemlerde her zaman çıkarlar. Devlete yardım ettiklerini söylerler. Bu katilleri kimse sorgulamıyor. Göstericiler neden sokağa çıktılar deniliyor. Oysaki Anayasamızın 34. Maddesi halka bu hakkı veriyor. İlgili madde der ki:
“Herkes, önceden izin almadan, silahsız ve saldırısız toplantı ve gösteri yürüyüşü düzenleme hakkına sahiptir.”
Ama Türkiye öyle bir duruma geldi ki her sokağa çıkanlar tomalar ve polisin biber gazları ile karşılaşıyorlar. Polis onları dağıtmak için copluyor. Sonra büyük kargaşalar çıkıyor. Böylece kamu düzeni sağlanmıyor, tam tersine bozuluyor.
Şimdi soruyorum bir işgalci güç gelip İstanbul’u işgal etseydi siz ne yapardınız? İstanbul’un erkekleri öldürülüp, kadınları ve kızları cariye pazarında satılsaydı siz evde bön bön oturur muydunuz? Sizin için İstanbul ne ise Kürtler için de Kobane odur. Şimdi deniliyor ki KOBANE bahane, amaç hükümeti devirmek. Ne olur bir dakika gözlerinizi kapatın ve hayalinizde Suruç’ta gidin bir duygudaşlık empati yapın. Ondan sonra ne söyleyecekseniz söyleyin.
Türkiye hızla bir karanlık dehlize doğru sürükleniyor. Bunu aklı başında olan herkes görüyor. Bir AKP yöneticileri görmüyor. Bir de AKP ye oy veren taban görmüyor. AKP İktidarda kalmak için her yolu mubah görüyor. AKP hükümeti tehlikeli bir viraja girdiğini son Kobane olaylarında gördü. Ama halen tehlikenin farkında değil. Kobane düşerse sonuçlarının ne olacağını halen
Hesaplanamıyor. Cumhurbaşkanı halen Kobane’nin bizimle ne alakası var diyebiliyor. Kobane’nin Urfa olduğunu herkes biliyor. Bunu ne için yapıyor bilmiyorum. Hızla toplum çatıştırmaya sürükleniyor. Son olaylarda ölüm bilançosu 40 olarak kayıtlara geçiyor. Ölenlerin çoğunluğu Kürt kökenli göstericilerden oluşuyor.
AKP Türkiye’de belirli kesimleri öteledi. Bu ayrıştırılan kesimler din, ırk ve mezhep temelinde devlette koptular. Alevilerde hiçbir aktif bürokratın olmaması bunun bir göstergesidir. AKP Suriye ve Irak rejimlerini mezhepçilikle suçlarken kendi ülkesinde nüfusun üçte birini temsil eden Aleviler yok sayabiliyor. İbadethaneleri bile yasaklayabiliyor. KOBANE üç tarafı IŞID çeteleri tarafında sarılmış ve Kürt savunmacıları namusunu savunmaya çalışıyor. Herkesin eli yüreğinde sonucu bekliyor.
Kobane’nin tek destek verilecek olan Türkiye sınırı AKP hükümeti tarafında kapatılıyor. Kürtler dört yanı çevrilmiş ve çaresizce direniyorlar. Ne kadar direnecekler belli değil.
KOBANE DÜŞERSE NE OLUR?
1-Kobene’de şu anda yaşayan binlerce insan hunharca öldürülecek.
2-Kadın ve kızları cariye pazarlarından satılacak.
3-İki yüz bin kişiye yakın Kobane Kürtleri Türkiye’de aç susuz muhacir olarak yaşayacak.
4-Hunharca öldürülen Kürtlerin kafaları ortalıkta dolaşacak.
5-Kürt topraklarına devşirme Araplar yerleştirilecek.
6-Türkiye sınırı baştanbaşa IŞID ‘ın eline geçecek.
7-IŞID yüzlerce kilometre sınırı kullanarak terör eylemlerine başlayacak.
8-Kürtler bu acılardan AKP hükümetini sorumlu tutacak.
9-Kürtleri bir daha hükümete güveni kalmayacak.
10-Kürtler ile Türkler arasında tarihi bir kırılma yaşanacak.
Bu durum karşısında barış süreci diye bir şey kalmayacak. Kürtler Kobane’nin düşmesini içine sindiremeyecek. Şimdiye kadar AKP ye oy verenler durumu tekrar gözden geçirecek. Ülkenin her yanında huzursuzluklar baş gösterecek.
Türkiye duygusal temelde bölünecek. Öfke birikecek. Öfke patlama noktasına gelince de dışarıda bekleyen uluslar arası istihbarat örgütleri bundan faydalanmaya çalışacak. Nasıl mı?
1-Sokaktaki bilinçsiz çocuklara bayrak yaktırılıp Kürtlere mal edilip, ülkenin batısı kışkırtılabilinir.
2-Camilere bomba atılarak Aleviler gene hedefe konulabilir.
3-Atatürk’ün heykellerine saldırılar yapılarak Kürtler ve İslamcılar laiklerle karşı karşıya getirilebilinir.
4-Kürt kanat önderlerine suikast düzenlenebilir ve Kürt gençleri ayaklandırılabilinir.
5-Dini kanat önderlere suikast yapılabilir ve dindar kesim ayaklandırılabilir.
Çatıştırılan bu toplum parçalara bölünür. Her etnik ve dinsel gurubun bir lideri olur. Tıpkı Lübnan’da olduğu gibi. Lübnan’ın dini ve etnik durumu şöyle şekillenmişti:
Etnik dağılım: %95 Arap, %4 Ermeni, %1 diğer (Kürt vd.)
Dini dağılım: %59,7 Müslüman, %39 Hıristiyan, %1,3 diğer (Yahudi, Bahaî vd.)
Lübnan devleti on sekiz mezhebi resmi olarak tanımaktadır. Bu mezhepler için yine kesin olmamakla birlikte bugün için aşağıdaki verilerden bahsedilebilir:
İslam dini içinde kabul edilen mezhepler: %32 Şii, %20 Sünni, %5,7 Dürzî, %1,4 Alevi/Nusayri, İsmail’i
Egemenler onlarca yıl bu insanları birbirleri ile çatıştırdılar.Binlerce insanı öldürdüler.Bu çatışmalar bizim gençliğimizde haber bültenlerine şöyle yansırdı.
Dürzi lider Velid Canbolad bugün görüşmeler yaptı.
Şii emel örgütü bugün Hıristiyan falanjistlerle çatıştı.
Sünni lider Harrari görüşmeler yaptı.
Hırıstiyan falanjist partisi hükümeti kurdu.
Hizbullah lider Hasan Nasrullah İsrail’e göz açtırmayacaklarını söyledi.
Bizim anayasamız Türkiye’nin laik, demokratik ve bir hukuk devletidir diyor. Umarız bizim ülkemiz böyle olmaz. Avrupa tipi modern siyasi hareketler oluşur. Demokrasi ülkemize egemen olur. İnsanımız din ve ırk ve mezhep temelinde siyasi tercih yapmaz. Yapmak isteyen politikacıları da cezalandırır. Ülkemize barış dili egemen olur.Ülkemiz laik ve demokratik hukuk devleti olduğunu ispat eder. Herkes de bundan mutlu olur.
