Sol, bir ülkenin vicdanıdır.
Sol, bir insanın vicdanıdır.
Sol, bir ülkede ezilenlerin, ötekileştirilenlerin halkların adıdır.
Sol, sömürülen emeğe başkaldırıdır.
Sol, toplumların din, ırk ve mezhep ile uyutmanın karşı duruşudur.
Sol, emperyalizme karşı baş kaldıran bayrağın adıdır.
Sol, yeniliğin, çağdaşlığın adıdır.
Bunca soruna rağmen, ülkemde sol yok sayılıyorsa, iktidar için adı geçmiyorsa, çok karmaşık bir durum var demektir.
CHP ben solcuyum diyor ama üstüne düşeni yapabiliyor mu?
CHP 12 Milyonluk narkoz lanmış, morfinlenmiş, uyutulmuş bir devdir. Bu dev bilinçli olarak ameliyata alınıp uyutulmakta. Bu dev gerici, ırkçı kadrolarla değil, devrimci kadrolarla uyanıp yol almak zorunda. Yoksa bu ülkeyi zor günler bekliyor.
Tıpkı 19 Mayıs 1919 da olduğu gibi.
Solcular zor günlerin insanlarıdır.
Solcular felaketlere karşı göğsünü siper edenlerdir.
Solcular, kaybedecek fazla bir şeyleri zaten yoktur.
CHP mutlaka gericileri elinde kurtarılmalıdır.
CHP kültürsüz, cahil, kendini beğenmiş burjuvaların kaprislerinde arındırılmalıdır.
Bir ülke düşünün ki hızla bir bilinmeyene doğru yol alıyor.
Bu ülkenin 12 milyon oy alan ana muhalefet partisi de, muhalefet etmiyor, ya da edemiyor.
Bu ana muhalefet partisi ki demokrasi güçlerinden uzak duruyor.
Yazanı çizeni partide ihraç ediyor.
Entelektüel beyinleri çöpe atıyor.
Bir de Mustafa Kemal’in partisiyim diye övünüyor.
Mustafa Kemal zor günlerin insanıydı. Bugün ise onun kurduğu cumhuriyet zor günler geçiriyor.
Ülke, 15 Temmuzda bir başarısız darbe sürecine girmiş.
Demokrasinin olmazsa olmazı olan kuvvetler ayrılığı ayaklar altına alınmış.
Yüz binin üzerinde memur mahkemesiz işinden edilmiş.
Otuz binden fazla insan tutuklanmış.
Suriye’de adı konulmamış bir savaşa girilmiş.
Irak Başika’da, istenmeyen ordumuz bir bilinmezliğe doğru itilmiş.
Terör her gün onlarca can almaya devam ediyor, yurdun her yerine şehit cenazeleri geliyor.
OHAL gerekçe gösterilerek, kanun hükmünde kararnameler çıkartılıp ve parlamento işlevsizleştirilmiş.
Eğitim birliği bozulmuş ve bütün okullar imam hatipleştirilmiş.
Gelir dağılımında adalet diye bir şey kalmamış.
Ordu parçalanmış, her kuvvet komutanlığı ayrı bir bakanlığa bağlanmış.
Üniversiteler yüksek liseye dönüşmüş, bilimin önüne set çekilmiş…
Bunca soruna rağmen CHP nin uyuma şansı olmamalı, devrimci olmaktan başka şansı da olmamalı.
CHP, içindeki yetersiz kadrolardan hızla arınmak zorunda.
CHP, bütün demokratik kitle örgütleri ile birlikte hareket etmek zorunda.
CHP, demokrasi güçlerini şemsiyesinin altına almak zorunda.
CHP, ırkçı ve gerici söylemlerden arınmak zorunda.
CHP, kendi dışındaki sol partilerle birlikte hareket etmek zorunda. Tıpkı şu andaki AKP nin yaptığı gibi.
CHP, tavrını savaştan yana değil barıştan yana koymak zorunda.
CHP, kapılarını devrimcilere ve sola sonuna kadar açmak zorunda, çünkü zulme karşı ancak solcular mücadele edebilirler.
CHP, mezhepçiliğin Ortadoğu’yu ne hale getirdiğini kitlelere açmak zorunda. Irkçılık ve mezhepçiliğin sonu olmadığını halka anlatmak zorunda.
Eğer AKP 14 yıllık iktidarı ile yıpranmamışsa, yoluna devam ediyorsa, dilim varmıyor söylemeye ama bunun kabahatinin tamamı CHP kadrolarında.
