Bu ülkenin aydın insanı hiç gün yüzü görmedi. Mustafa Suphi ve 15 Arkadaşından tutun bugüne kadar hep katledildiler ve kıyıldılar.
Bu ülkede, aydınların üzerine acımasızca gidildi. Nazım Hikmet’in ömrü mahpushanelerde geçti.
1946 yılında Sabahattin Ali, Aziz Nesin, Rıfat Ilgaz ve Mustafa Mim uykusuz tarafında bir mizah dergisi çıkartılır. Dergi bir mizah dergisidir. Bu derginin adı Marko paşa’dır. Bu derginin başına gelmedik kalmamıştır. Bu dergi sürekli kapatılmıştır. Dergi de her sayısını farklı bir isimle çıkarmıştır.
Marko paşa kapatılınca sırasıyla; Merhum paşa, Malum paşa, Yedi-Sekiz Hasan Paşa, Hür Marko Paşa, Bizim Paşa, Ali Baba ve Kırk Haramiler adları altında yeniden çıkarıldı. Ama hepside kapatıldı.
1948 yılında Sabahattin Ali bir ajan tarafında Kırklareli sınırları içerisinde öldürüldü.
Sabahattin Âlinin ölümünde sonra sıranın kendisine geldiğine inanan Nazım Hikmet yurt dışına kaçtı.
12 Mart 1971 Muhtırası sonrası onlarca dergi ve gazete kapatıldı. Yazarları yüzlerce yıl cezalarla cezalandırıldı.
12 Eylül1981 darbesinde sonra bütün aydınlar tutuklandı ve binlerce yıl ceza ile cezalandırıldı.
Aydın katliamları bu ülkede hiç dur duraksama bilmedi.
1979’da Abdi İpekçi (Milliyet), 1980 yılında İlhan Erdost, Ümit Kaftancıoğlu (TRT) ve Recai Ünal (Demokrat) katlediliyorlar. 1990’da Çetin Emeç (Hürriyet) ve Turan Dursun (Yüzyıl-2000) öldürülüyorlar. 1992’de kurşunlanma sırası İzzet Kezer (Sabah) ve Musa Anter’de (Ö.Gündem). Ardından l993’te Uğur Mumcu (Cumhuriyet), 1996 yılında Evrensel Gazetesi Muhabiri Metin Göktepe. Hrant Dink (Agos).Öldürüldü.
Şu anda ise 145 gazetecinin gözaltında olduğu söylenmekte. Kesin rakam bilinmiyor.
Aydınını bu kadar ucuz harcayan başka bir ülke var mıdır bilmiyorum. Ama şunu iyi biliyorum, Batıda bir yazarın kitabını yazarken rahatsız olmaması için onun oturduğu sokağın gürültüye karşı kapatıldığını biliyorum.
Darısı bizim ülkenin aydının başına.
Şu anda aydınımız gene zor günler geçiriyor.
Bu ülkede 15 Temmuz gecesi bir terör örgütü olan FETÖ terör örgütü darbe yapmaya kalkıştı. Yapamadı. Çünkü bu darbe yapan örgütün taban desteği yoktu.
Parlamentodaki, 4 Parti hemen bir ortak bildiri ile tepki verdi.
Sokağa dökülen halk demokrasiyi korumak amacıyla canını ortaya koydu ve 241 vatandaş can verdi. Bu can veren şehitleri kimse hangi partideydi diye sorgulamadı. Onlar sadece demokrasi şehitleriydiler.
Öyleyse herkes, ama herkes demokrasiye sahip çıkmalı.
Bu ülke artık bir aydınlar mezarlığı olmaktan çıkmalı. Aydınların kıyımına bir NİHAYET denmeli.
